به نقل از «همشهری آنلاین»

قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا احتمال افسردگی و اضطراب را افزایش می‌دهد

تاریخ انتشار: ۱۷ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۳۷۸۷۷

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یواس‌ای تودی دهه‌ها ست که روشن شده است آلودگی هوای ناشی از ماشین‌ها، صنایع سنگین و آتش‌سوزی‌های جنگلی در بیماری‌های ریه و قلب دخالت دارند. میزان‌های مرگ در روزهای که آلودگی هوا در بدترین وضعیت آن است، بدتر هستند.

همین ذرات آلاینده را به مغزهای ما هم می‌رسند و بالقوه باعث افزایش میزان هورمون‌های استرس و ایجاد التهابی می‌شوند که می‌تواند به زوال عقل و نیز مشکلات سلامت روانی بینجامد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بررسی‌ها رابطه میان قرارگیری کوتاه‌مدت به آلودگی هوای شدید و افزایش خطر مراجعه سرپایی و بستری شدن به علت افسردگی یا اضطراب را نشان داده‌اند.

حتی میزان کم آلودگی هم بر سلامت روان موثر است

پژوهش جدیدی که هفته گذشته منتشر شد رابطه‌ای میان این عوارض روانی و قرارگرفتن چندین ساله به میزان‌های نسبتا پایین آلودگی هوا را نشان داد.

مارک ویسکوپف، متخصص اپیدمیولوژی در دانشکده تی‌اچ چن بهداشت عمومی که در این بررسی شرکت نداشت، اما بررسی‌های مشابهی را انجام داده است، می‌گوید آلودگی «بیشتر یک عامل مشارکت‌کننده» در مشکلات سلامت روانی است و به طور فزاینده‌ای بررس ‌های بیشتری این ارتباط را تایید می‌کنند.

این بررسی جدید که در ژورنال JAMA Psychiatry منتشر شده است، اطلاعات بهداشتی از حدود ۴۰۰۰۰۰ نفر عمدتا سفیدپوستان بزرگسال را در بریتانیا گردآوری کرده است. این بررسی اطلاعات درباره محل زندگی این افراد درابتدای این بررسی یکده‌های را با داده‌های مربوط به سوابق پزشکی، سبک زندگی و آلودگی هوا ترکیب کرد.

سپس پژوهشگران افراد شرکت‌کننده در این بررسی را بر حسب میزان قرارگیری در معرض آلودگی هوا به چهار گروه تقسیم کردند.

آنها دریافتند که افراد قرارگرفته در معرض کمترین مقدار آلودگی هوا با کمترین احتمال دچار افسردگی یا اضطراب تشخیص داده می‌شوند.

این خطر با افزایش میزان آلودگی هوا به طور یکنواخت افزایش پیدا نمی‌کند. بر  عکس، در گروه در رده دوم از لحاظ بالاترین میزان قرار گرفتن در معرض آلودگی قرار داشتند، بیشترین افزایش در هر دو عارضه را نشان دادند.

مردان نسبت به زنان در این بررسی ظاهرا آسیب‌پذیری بیشتری به اثرات ذرات معلق کوچک آلاینده  نشان دادند. بررسی‌های حیوانی هم اثرات مشابهی را نشان می‌دهد:‌ یک بررسی نشان داده که موش‌های نر با احتمال بیشتری نسبت به موش‌های ماده پس از قرار گرفتن در معرض دود گازوئیل دچار التهاب عصبی می‌شوند.

هنوز روشن نیست که آلودگی هوا چه مقدار بر سلامت روانی تاثیر می‌گذارد. کارشناسان می‌گویند ممکن است میزان اثر بر یک فرد اندک باشد، اما اثرات کلی در کل یک جمعیت بسیار بزرگ خواهد بود.

آلودگی هوا تصمیم‌گیری شما را مختل می‌کند

در مقابل دسترسی به فضای سبز در برابر آلودگی هوا ممکن است تغییراتی را در سلامت روانی ایجاد کند. بسیاری از بررسی‌ها رابطه‌ای میان کیفیت هوا و سلامت روانی را نشان داده‌اند که رابطه میان دو عامل را باورپذیرتر می‌کند.

یک بررسی قبلی ک در آن از یک اپلیکیشن تلفن همراه برای اندازه‌گیری میزان آلودگی هوا استفاده شده بود و آن را با گزارش‌های کاربر درباره تغییرات خلقی ارتباط داده بود. این بررسی نشان داد با افت کیفیت هوا علائم افسردگی در افراد بدتر می‌شود. یک بررسی دیگر در آمریکا  توانایی افراد در تصمیم‌گیری پس از قرار گرفتن در معرض مه‌دود را مورد سنجش قرار داد. این بررسی نشان داد که افراد پس از قرارگیری در معرض مه‌دود با احتمال کمتری در جهت منافعشان تصمیم می‌گیرند.

بررسی‌های شی چن، اقتصاددان سلامت در دانشگاه ییل درباره اثرات آلودگی بر سلامت روان در کشورهای در حال توسعه مانند هند و چین نشان داده است که میزان‌های بالای آلودگی هوا شادمانی کوتاه‌مدت را کاهش می‌دهد و علائم افسردگی را شدت می‌بخشد.

چن می‌گوید از اینکه این بررسی جدید در بریتانیا نشان داد با میزان نسبتا کمک آلودگی تغییراتی در سلامت روانی ایجاد می‌شود، باعث شگفتی او شده است.

او گفت: «پیام اصلی این بررسی جدید این است که مقدار کمتر قرارگیری در معرض آلودگی هوا اما برای مدتی درازتر هنوز می‌تواند تفاوتی ایجاد کند و ممکن است اثر نابجایی بر سلامت روانی داشته باشد.»

کد خبر 740085 برچسب‌ها بهداشت روانی آلودگی هوا

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: جشنواره فیلم فجر بهداشت روانی آلودگی هوا قرار گرفتن در معرض معرض آلودگی سلامت روانی آلودگی هوا نشان داده بر سلامت بررسی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۳۷۸۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پنج راه برای تکمیل «چرخه استرس» و جلوگیری از فرسودگی یا افسردگی

فرارو- آیا می‌توانید زمانی را به خاطر بیاورید که پیش از یک رویداد بزرگ زندگی استرس داشتید و پس از آن احساس کردید وزنه‌ای از روی دوش تان برداشته شده است؟ این فرآیند افزایش پاسخ به استرس و سپس احساس آرامش تکمیل "چرخه استرس" را نشان می‌دهد. برخی از استرس‌ها در زندگی روزمره اجتناب ناپذیر هستند. با این وجود، در استرس باقی ماندن ناسالم است. استرس مزمن باعث افزایش بیماری‌های مزمن از جمله بیماری قلبی و سکته مغزی و دیابت می‌شود هم چنین می‌تواند منجر به فرسودگی شغلی یا افسردگی شود.

به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، ورزش، فعالیت‌های شناختی، خلاق، اجتماعی و خود آرامش بخش به ما کمک می‌کند استرس را به روش‌های سالم تری پردازش کنیم و چرخه استرس را تکمیل نماییم.

چرخه استرس چگونه به نظر می‌رسد؟

دانشمندان و محققان به "واکنش استرس" اشاره می‌کنند که اغلب بر واکنش‌های جنگ یا گریز تمرکز می‌کنند. عبارت "چرخه استرس" توسط متخصصان حوزه خودیاری متداول شده، اما از مبنای علمی نیز برخوردار است.

چرخه استرس پاسخ بدن ما به یک رویداد استرس زا است چه واقعی باشد چه درک شده چه فیزیکی و یا روانی ممکن است به دلیل تحت تعقیب قرار گرفتن توسط یک سگ شرور ایجاد شود یا به دلیل دغدغه شرکت در امتحانی در آینده یا به دنبال یک مکالمه دشوار.

 چرخه استرس سه مرحله دارد:

مرحله نخست درک تهدید است مرحله دوم پاسخ جنگ یا گریز است که توسط هورمون‌های استرس مان از جمله آدرنالین و کورتیزول هدایت می‌شود. مرحله سوم تسکین است از جمله تسکین فیزیولوژیکی و روانی این چرخه استرس را تکمیل می‌کند.

افراد مختلف بر اساس تجربیات زندگی و ژنتیک خود به استرس واکنش متفاوتی نشان می‌دهند. متاسفانه بسیاری از افراد استرس‌های متعدد و مداوم را خارج از کنترل خود تجربه می‌کنند از جمله بحران هزینه زندگی، رویداد‌های شدید آب و هوایی و خشونت خانگی. باقی ماندن در مرحله دوم (جنگ یا گریز) می‌تواند منجر به بروز استرس مزمن شود. استرس مزمن و کورتیزول بالا می‌تواند التهاب را افزایش دهد که به مغز و سایر اندام‌ها آسیب می‌رساند. زمانی که در وضعیت مزمن جنگ یا گریز گرفتار شده اید نمی‌توانید به شکلی واضح بیاندیشید و راحت‌تر از قبل حواس تان پرت می‌شود.

فعالیت‌هایی که باعث لذت موقت می‌شوند مانند خوردن غذا‌های ناسالم استراتژی‌های غیر مفیدی هستند که اثرات استرس را بر مغز و بدن مان کاهش نمی‌دهند. پیمایش در رسانه‌های اجتماعی نیز راه موثری برای تکمیل چرخه استرس نیست در واقع تاثیری عکس دارد و با افزایش پاسخ استرس همراه خواهد بود.

استرس و مغز

در مغز کورتیزول بالا مزمن می‌تواند هیپوکامپ را کوچک کند. این موضوع می‌تواند حافظه و ظرفیت فکر کردن و تمرکز فرد را مختل نماید. کورتیزول بالای مزمن هم چنین فعالیت در قشر جلوی مغز را کاهش می‌دهد، اما فعالیت در آمیگدال را افزایش خواهد داد. قشر جلوی مغز مسئول کنترل مرتبه بالاتر افکار، رفتار‌ها و احساسات ما می‌باشد و هدفمند و منطقی است. آمیگدال در واکنش‌های انعکاسی و احساسی نقش دارد. فعالیت بیش‌تر آمیگدال و فعالیت پایین‌تر قشر جلوی مغز توضیح می‌دهد که چرا زمانی که دچار استرس هستیم کم‌تر منطقی و بیش‌تر احساسی و واکنش پذیر هستیم. پنج نوع فعالیت وجود دارد که می‌تواند به مغز ما کمک کند چرخه استرس را تکمیل کند:

۱-ورزش

هنگامی که ما ورزش می‌کنیم کورتیزول در کوتاه مدت افزایش پیدا می‌کند و به دنبال آن کاهش سالم کورتیزول و آدرنالین رخ می‌دهد. ورزش هم چنین باعث افزایش اندورفین و سروتونین می‌شود که باعث بهبود خلق و خو خواهد شد. اندورفین‌ها باعث ایجاد احساس شادی می‌شود و دارای اثرات ضد التهابی است. هنگامی که ورزش می‌کنید جریان خون بیش‌تر به مغز و فعالیت بیش‌تر در قشر جلوی مغز وجود دارد. به همین دلیل است که اغلب پس از پیاده روی یا دویدن می‌توانید واضح‌تر فکر کنید. ورزش می‌تواند راهی مفید برای تسکین احساس استرس باشد. ورزش همچنین می‌تواند حجم هیپوکامپ را افزایش دهد. این امر با پردازش بهتر حافظه کوتاه مدت و بلند مدت و هم چنین کاهش استرس، افسردگی و اضطراب مرتبط است.

۲-فعالیت‌های شناختی؛ کاهش تفکر منفی

تفکر بیش از حد منفی می‌تواند پاسخ استرس را تحریک کرده یا گسترش دهد. تحقیقاتی صورت گرفته در سال ۲۰۱۹ میلادی نشان داد که رابطه بین استرس و کورتیزول در افرادی که تفکر منفی بیش تری دارند قوی‌تر است. فعالیت بیش‌تر آمیگدال و تفکر منطقی کم‌تر در هنگام استرس می‌تواند منجر به تفکر تحریف شده مانند تمرکز بر روی نکات منفی و تفکر سفت و سخت "سیاه و سفید" شود.

فعالیت‌هایی برای کاهش تفکر منفی و ترویج رویکرد واقع گرایانه‌تر می‌تواند پاسخ استرس را کاهش دهد. در محیط‌های بالینی معمولا به این موضوع درمان رفتاری – شناختی می‌گویند. در خانه این کار می‌تواند از طریق یادداشت برداری یا نوشتن نگرانی‌ها صورت گیرد. این کار بخش‌های منطقی مغزمان را درگیر می‌سازد و به ما کمک می‌کند واقع بینانه‌تر فکر کنیم. یافتن شواهدی برای به چالش کشیدن افکار منفی برای مثال با افکاری، چون "من برای امتحان به خوبی آماده شده ام بنابراین می‌توانم بهترین کار را انجام دهم" می‌تواند به تکمیل چرخه استرس کمک کند.

۳-خلاقیت؛ راهی برای خروج از مرحله جنگ یا گریز

فعالیت‌های خلاقانه می‌تواند هنر، صنایع دستی، باغبانی، آشپزی یا فعالیت‌های دیگر مانند انجام پازل، شعبده بازی، موسیقی، تئاتر، رقصیدن یا صرفا جذب کار لذتبخش را شامل شود. چنین فعالیت‌هایی باعث افزایش فعالیت قشر جلوی مغز و افزایش جریان و تمرکز می‌شوند. چنین فعالیتی‌هایی سطح استرس بالای نورآدرنالین - آدرنالین مغز را کاهش می‌دهد. وقتی اینگونه متمرکز هستید مغز فقط اطلاعات مربوط به کار را پردازش می‌کند و اطلاعات غیر مرتبط از جمله استرس را نادیده می‌گیرد.

۴- اجتماعی شدن و ترشح هورمون‌های احساس خوب

صحبت با شخص دیگر، محبت فیزیکی با یک فرد (انسان) یا حیوان خانگی و خندیدن همگی می‌توانند باعث افزایش ترشح هورمون اُکسی توسین شوند که یک پیام رسان شیمیایی در مغز است که پیوند اجتماعی را افزایش می‌دهد و باعث می‌شود ما احساس ارتباط و امنیت کنیم.

خندیدن هم چنین یک فعالیت اجتماعی است که بخش‌هایی از سیستم لیمبیک را فعال می‌کند بخشی از مغز که در واکنش‌های احساسی و رفتاری نقش دارد و باعث افزایش اندورفین و سروتونین می‌شود و خلق و خوی ما را بهبود می‌بخشد.

۵-خود تسکین دهندگی

تمرینات تنفسی و مدیتیشن سیستم عصبی پاراسمپاتیک را از طریق اعصاب واگ تحریک می‌کند که پاسخ‌های استرس ما را آرام می‌کند تا بتوانیم "تنظیم مجدد" را انجام کنیم و کورتیزول را کاهش می‌دهد. یک گریه خوب نیز می‌تواند با رهاسازی انرژی استرس و افزایش اکسی توسین و اندورفین کمک کننده باشد. اشک‌های احساسی هم چنین کورتیزول و هورمون پرولاکتین را از بدن خارج می‌سازند. نتایج پژوهش‌های پیشین نشان داده اند که کورتیزول و پرولاکتین با افسردگی، اضطراب و خصومت مرتبط است. چه تماشای فیلمی کمدی یا غمگین باشد چه ورزش کردن، روزنامه نگاری یا باغبانی یا تلاش برای حل کردن یک پازل یافته‌های علمی نشان می‌دهند که چرا باید چرخه استرس را تکمیل کنید. انجام حداقل یک فعالیت مثبت در هر روز هم چنین می‌تواند سطح استرس اولیه ما را کاهش دهد و برای سلامت روان و تندرستی مفید خواهند بود. نکته مهم آن است که استرس مزمن و فرسودگی شغلی نیز می‌تواند نشان دهنده نیاز به تغییر از جمله تغیر محل کار باشد. با این وجود، همه شرایط استرس زا را نمی‌توان به راحتی تغییر داد.